علاوه بر مربیگری، مسئول کمیته تاکتیک هم بود.
از آموزش ایست و بازرسی گرفته تا آموزش جنگ شهری و کوهستان
را باید درس می داد. همه هم بصورت عملی.
یک روز بهش گفتم: تو که این قدر زحمت می کشی،
کی وقت می کنی به خودت و خانواده ات برسی؟
گفت: حالا وقت رسیدن به خانه و خانواده نیست.
مکثی کرد و ادامه داد: مگه نمی بینی دشمن تو کردستان
و جاهای دیگه داره چیکار می کنه؟گفتم این که می گی درسته،
اما بالاخره خانواده هم حقی دارن، حداقل هر از گاهی باید
یک خبر از خانواده ات هم بگیری.
گفت: به نظر من تو این دوره و زمونه،
انسان همه هست و نیستش رو هم فدای اسلام و انقلاب بکنه
باز هم کمه. الان اگه لحظه ای غفلت کنیم،
فردا مشکل بتونیم جواب بدیم. نه محمد،
فعلا وقت استراحت و سرزدن از خانواده نیست.
بدجور به او غبطه می خوردم.