نیامدی

نیامدی، نیامدی، نیامدی...
تکرار نیامدنت، بی تابم می کند...
و انتظارت بی تاب ترم...
خود میدانم که من دلیل غیبتم...
کافی نیست...
کافی نیست برای آمدنت...
وقتی که می دانی که ره گم کرده ایم...
وقتی که می دانی اگر نیایی به ناکجا آباد می رسم...
آقاجان...
مهربانم...
غمگسارم...
برگرد...
می بینی! این هفته هم بهانه ای داشتم برای بی تو سر کردن...
سرمان شلوغ است وگرنه تو را هم دوست داریم...
دلبستگی هامان زیاد است وگرنه تو را هم کم داریم...
مولاجان!
ببخش...
بس که سرم گرم زندگیست،
کمتر دلم برای شما تنگ می شود...
سلام امام غریبم...
سلامی به وسعت غربت تو، و
به وسعت دلتنگیم
سلام صبحت بخیر آقای من!