خاکریز

شهدا

خاکریز

شهدا

یا صاحب الزمان



دلم هوای تو کرده بگو چه چاره کنم؟

انگار همــــه چیز عادی شده




انگار همــــه چیز عادی شده

نبودِ شمـــــا

شـــاید فقط اندک افرادی را به تشویش و دل آشوبی وا داشــــته!!!

عده ی کثیری امـــا

بی هیـــچ هم و غمی....بی هیــــچ تشویشی

داریم زندگی مان را می کنیــــم

نه ترسی از عدم حضـــورتان و نه شوقی برای ظهورتان...

انگار همــــه چیز عادی شده

باورتان می شود آقـــا؟!

بعضی جدیدترهایمـــان

دلگیر بودن غروب جمعــــه را نیز به تمســـخر گرفته ایم

از یاد برده ایم نیامدن شماست که آســـمان و زمین را دلگیر کرده...

که جمعــــه ها را کلافه کرده...

آری انگار همــــه چیز عادی شده

شهــــرها شلوغ است....خیـــلی شلوغ

دل ها نیـــز همین طور (!)

نمی گویم جای شما در دل هایمان خالیست... نه!

هنوز دوســــتتان داریم

حتی اســـم زیبـــایتان هم خیلی وقت ها بر زبانمان جاریست؛

خــــدا را شُکر دعای فرج هم فراموشــــمان نشده!

امـــــا.......

دغدغه ی نبودتان را نداریـــم.....

دل آشوب نیســــتیم!

شبیه به دل آشوبیِ امتحان های آخر ترم !!!

شبیه به دل آشوبیِ قهــــر یک عزیز !!!

شبیه به دل آشوبیِ یافتن شغل ایده آل !!!

شبیه به دل آشوبیِ ازدواجمــان !!!

شبیه به دل آشوبیِ بُرد تیــــم ملی !!!

می بیــنید آقــــا

اندک شباهــتی ندارد دل آشوبیِ نبودتان به دل آشوبیِ زندگی روزمـره مان....!

انگار همــــه چیز عادی شده