یاحسین

یک اربعین غزل، به امید عنایتی ...
این بغض من اگر چه خودش هم عنایت است

چیزی برای عرضه ندارم مرا ببخش
یعنی غزل، نشانه‌ی عرض ارادت است

ما هیچ، ما گناه ... فقط جان مادرت
امضا بکن که شاعرت اهل شهادت است

باشد حسین کرب و بلا مال خوب‌ها
یک مهر تربت از تو برایم کفایت است ...

یاحسین دستم را بگیر