خاطره از شهید ابراهیم هادی

بچه های محل مشغول بازی بودند که ابراهیم وارد کوچه شد.

بازی آن قدر گرم بود که متوجّه حضور ابراهیم نشدند.

یکی از بچّه ها توپ را محکم شوت کرد و توپ به جای دروازه

به صورت ابراهیم خورد.بچّه ها بی معطّلی پا به فرار گذاشتند.

آن قد و هیکل ابراهیم باید هم فرار می کردند!

صورت ابراهیم سرخ شده بود.لحظه ای روی زمین نشست

تا دردش آرام بگیرد.همین طور که نشسته بود،

پلاستیک گردو را از ساک دستی اش در آورد.

کنار دروازه گذاشت و داد زد:بچّه ها کجا رفتید؟!بیایید براتون گردو آورده بودم.