آرام از کنارت می گذرد ، بی صدا ...بدون جلب توجه...
صورتش نمیبینی،اما در مقابل اویی...
اوست که با سکوت، با تو حرف میزند
و به تو می آموزد.....اگر اهلش باشی...
در اوج کرامت هست و تندیس متانت...
نزدیک،اما دور از دسترس...بی عشوه ولی دلربا...
اوست معلم وقار در قله ی بی نیازی..
هر خارو خسی عاشقش نمی شود
و زیباییش را هر دلی لمس نمیکند...
او پیش از انتخاب شدن انتخاب میکند
و پیش از معشوق شدن عاشق میشود...
با زیرکی گوی عقل را از کنار دیو هوس می رباید....
او همان دختر عفیف و در پس پرده ی حجاب است..