انا المهدی
دوســــــت دارم که یک شب جمــعه
صبح گردد به رسم خـوش عـــهدی
ناگهان بشــــــنوم ز سمت حــــــجاز
نغمـۀ دلخوش " انا المـهدی "
بانو
به چادرت میخندند . . .به تاج بندگی ات طعنه میزنند . . .
مبادا دلسرد شوی بانــــــــــو
هیزم برای آتش غربت زهرا (سلام الله علیها) نباش . . .
که این روز ها فاطمه (سلام الله علیها) خیلی غریب است.
شهید چمران
آب می شوم، خودت هم میدانی که در برابر این نگاه تاب نمیاورم، شرمنده ام.
تو وظیفه ات را در برابر عشق به انتها رساندی و میدان را به من سپردی
و دریغ و صد افسوس که من نتوانستم وظیفه ام را در قبال عشق انجام بدهم...
رو راست باشیم
رو راست باشیم؟
مردان به گناه می افتند و عفت ندارند؟
یک دلیلش رفتار های مورد دار برخی زن ها نیست؟
زن ها بی حیا شده اند؟
یک دلیلش بی غیرتی مردان نیست؟
شاید اگر هر زنی از شوهرش و هر مردی از زنش شروع کند،
اوضاع کمی بهتر شود!
آقاجان
آقا جان...
دلبر من
در قنوت نماز عید فطر به یاد چه چیزی افتادی که این چنین اشک می ریختی؟
شاید در آرزوی لحظه ای بودی که پشت مولای غریبمان این نماز را اقتدا کنی...
نمی دانم...
فقط می دانم که همیشه از خدا می خواهم آن روز زودتر بیاید...
اللهم عجل لولیک الفرج
خواهرم
خواهرم !
این چادر تا برسد به دست تو
هم ازکوچه های مدینه گذشته
هم ازکربلا
هم ازبازار شام...!
چادرت را محکم در آغوش بگیر وبگو :
"برایت روضه بخواند ... "
همه را از نزدیک دیده...!
چادر یادگار حضرت زهرا (س) است بیاید حرمتش را حفظ کنیم.
دلم گرم است به خدا
دلم گرم است ،به خدا
به بودنش،به نگاهش ،به همراهی اش
به اطمینان ناب وخالصش
حتی به سکوتش!!
انگار همــــه چیز عادی شده
انگار همــــه چیز عادی شده
نبودِ شمـــــا
شـــاید فقط اندک افرادی را به تشویش و دل آشوبی وا داشــــته!!!
عده ی کثیری امـــا
بی هیـــچ هم و غمی....بی هیــــچ تشویشی
داریم زندگی مان را می کنیــــم
نه ترسی از عدم حضـــورتان و نه شوقی برای ظهورتان...
انگار همــــه چیز عادی شده
باورتان می شود آقـــا؟!
بعضی جدیدترهایمـــان
دلگیر بودن غروب جمعــــه را نیز به تمســـخر گرفته ایم
از یاد برده ایم نیامدن شماست که آســـمان و زمین را دلگیر کرده...
که جمعــــه ها را کلافه کرده...
آری انگار همــــه چیز عادی شده
شهــــرها شلوغ است....خیـــلی شلوغ
دل ها نیـــز همین طور (!)
نمی گویم جای شما در دل هایمان خالیست... نه!
هنوز دوســــتتان داریم
حتی اســـم زیبـــایتان هم خیلی وقت ها بر زبانمان جاریست؛
خــــدا را شُکر دعای فرج هم فراموشــــمان نشده!
امـــــا.......
دغدغه ی نبودتان را نداریـــم.....
دل آشوب نیســــتیم!
شبیه به دل آشوبیِ امتحان های آخر ترم !!!
شبیه به دل آشوبیِ قهــــر یک عزیز !!!
شبیه به دل آشوبیِ یافتن شغل ایده آل !!!
شبیه به دل آشوبیِ ازدواجمــان !!!
شبیه به دل آشوبیِ بُرد تیــــم ملی !!!
می بیــنید آقــــا
اندک شباهــتی ندارد دل آشوبیِ نبودتان به دل آشوبیِ زندگی روزمـره مان....!
انگار همــــه چیز عادی شده
آقای من
ذوق یک لحظه وصال تو به آن می ارزد
که کسی تا به قیامت نگرانت بنشیند
.
شب که میشود دلم هوایت را میکند :
امشب سَری به آسمان دنیا زدم ؛
همین چند لحظه ی پیش ! نگاهم که به ماه زیبا افتاد :
به ناگاه به یادت افتادم که چقدر جای صورت آسمانی ات
بر سینه ی آبیه آسمان خالی ست مولاجان ...
به ماه گفتم هر چقدر هم که زیبا باشی
باز هم سهم ات از دنیا همین یک تکه آسمان است و بس ..
اما من خورشیدی دارم که اگر روزی بَنای
تابیدن کند تو را شرمنده می کند .. .
خورشیدی دارم که سهم ش تمام هستی و ماسِواست :
هر چه را که بخواهد در نگین انگشتری اش دارد ...
در گوشه ی نگاهش : به وجودش " هستی " برپاست
و به اشاره اش روزگار می گردد... .
دلتنگت شدم :
می خواستم با نگاه به آسمان سلامی عاشقانه
بر محضرت روانه کنم تا بدانی از روی زمین این گوشه ی دنیا ،
بی نهایت دوستت دارم مهدی جان ...
.
خاطرت آسوده آقاجان قلب من
تا روز آمدنت فقط برای " تو " عاشقانه می تپد ... .
.
التماس دعای فرج
نیامدی
نیامدی، نیامدی، نیامدی...
تکرار نیامدنت، بی تابم می کند...
و انتظارت بی تاب ترم...
خود میدانم که من دلیل غیبتم...
کافی نیست...
کافی نیست برای آمدنت...
وقتی که می دانی که ره گم کرده ایم...
وقتی که می دانی اگر نیایی به ناکجا آباد می رسم...
آقاجان...
مهربانم...
غمگسارم...
برگرد...
می بینی! این هفته هم بهانه ای داشتم برای بی تو سر کردن...
سرمان شلوغ است وگرنه تو را هم دوست داریم...
دلبستگی هامان زیاد است وگرنه تو را هم کم داریم...
مولاجان!
ببخش...
بس که سرم گرم زندگیست،
کمتر دلم برای شما تنگ می شود...
سلام امام غریبم...
سلامی به وسعت غربت تو، و
به وسعت دلتنگیم
سلام صبحت بخیر آقای من!